rüyamda cankat'ı gördüm. böyle ud gibi ama ukulele minikliğinde bir enstrüman çalıyordu. sütlü kahve gibi bi rengi vardı, desenliydi bi de. öğretmesini istedim ama öğretmedi. sonra bunu cankat'a anlattım. yuh öyle bi enstrüman çalıyorum dedi. mistikliğimi geri kazandım kardiş.
şimdi tamamen başka bir konuya geçiyorum. hiç tanımadığım ve çok iyi tanıdığım herkes, hüzün dolu bakışlarım olduğunu söylüyor. artık inanıyorum buna ama aslında bunu hiç istemem lan. garip yani. her daim köpek yavrusu gibisin. iyi bir şey mi kötü bir şey mi anlayana kadar hüzünlü bakmaya devam edeceğim. sanırım hep öyle olacağım. sonbahar gibi gözlerim.
